Ubi lux, ibi Umbra.
Waar licht is, is schaduw.
Dit Latijnse gezegde stond in gouden letters op de muur bij mijn grootouders. Daar waar ik het grootste gedeelte van mijn kindertijd heb doorgebracht.
Zo zag ik het ook, een lange tijd. Maar ik voel, zie en weet nu zo anders!
Ubi Umbra, Ibi Lux!
Waar schaduw is, is licht!
De dagen zijn korter, de nachten langer, de wintertijd is ingegaan. Het is natter en iets kouder… De takjes, bladeren en andere restanten uit de natuur op de grond zorgen voor een aardse, soms bedorven lucht en glibberige plekken op straat. Soms ligt er een drol tussen, die worden niet altijd meer opgeruimd nu of raken kwijt tussen de vele tinten bruin.
De eerste donker en licht feesten komen eraan en dat is maar goed ook. Het is tijd!
Donderdag is het Halloween, vrijdag nieuwe maan en zaterdag allerzielen.
Allerzielen is één van mijn lievelingsdagen. Dan eten we met de doden. Dat vind ik altijd zo’n gave, bezielende en verbindende ervaring. We dekken de tafel mooi, maken lekkere gerechten, liefst van vroeger die ons aan bepaalde familieleden doen denken. Aan één stuk van de tafel maken we een altaar waar de foto’s en herdenkingssymbolen aan overleden familieleden en vrienden komen. Er komen kaarsen op tafel en we eten met kaarslicht. Dan vertellen we verhalen en delen we herinneringen. Hierna eren en zegenen we het leven met een toast! De laatste jaren was dit feest ook dubbel, omdat ik zelf niet zo lekker in mijn vel zat. Ook dood wilde soms. Maar het vieren hielp me ook om door te gaan, om vast te houden aan het leven, door tijdens het leven ook ruimte te maken voor de dood, door kracht te halen uit het verleden en verhalen van mijn familie, door mijn kids iets waardevols mee te geven, zoals deze traditie. Ze zo te leren over leven, dood en leven..
Nieuwe maan in Schorpioen. Ja, ze is een water maan. En ze is intens. Intens gevoelig, emotioneel, donker en rauw, intens gepassioneerd, intens oer en krachtig. Intens. Ze bruist eigenlijk van verlangen en ze beschermt de heilige balans tussen leven en dood door grenzen te trekken als er gevaar dreigt. Ze is de godin Pele, als een hete vulkaan die op barsten staat! Ze is de godin Kali, die in actie komt als het gaat over jaloezie, afgunst, bedrog, woede en haat. We mogen haar dankbaar zijn als ze zich laat zien buiten of in ons. Ze is een duidelijk signaal dat het tijd wordt dat er iets gaat veranderen! Maar ze roept voor velen ook angst op. Angst voor de verborgen kracht, angst voor de dood van het ego, angst om verantwoordelijkheid te moeten nemen voor dat wat in de schaduw ligt.
Zo is dit ook de tijd van spiegels. De spiegel van jezelf, van je schaduwkant. De tijd van de trickster die een loopje met je neemt, je innerlijke saboteur. Mee de benedenwereld of het labyrinth in. Daar ontwikkelen we onze intuïtieve krachten, leren we over het gif en het medicijn, waar we soms ook een deel van in moeten nemen om te helen. We leren onszelf te helen met voor ieder een individueel recept op maat.
In het labyrinth vinden we de verloren delen van ons zelf terug. Dat maakt deze tijd zo magisch!
Zo komt de feest/ snoep en cadeautjes tijd er weer aan. Ik heb hier wat moeite mee als kritische Maagd, veel organiseren, veel irritatie over de hoeveelheid chaos en troep. Toen het bol.com boek op de deurmat viel en in handen van mijn zoon was voor ik er erg in had… begon mijn vulkaantje te roken en die is ondertussen al flink wat keren ontploft…. pfffff.
Om nog maar niet te spreken over al die suiker, lekkernijen en chocolade waar ik echt beter vanaf kan blijven. Allemaal verboden lusten die bij mij al snel zorgen voor hevige hormoonfluctuaties en darmklachten maar elk jaar, rond deze tijd moet ik het toch weer even testen… is het echt nog steeds zo heftig?
En ja helaas, na een paar dagen grenzen testen heb ik mijn lesjes weer geleerd.
Hoe kalmeren we die vulkaan dan weer? Want bij mij is ze nog steeds snel getriggerd, en ik wil nog steeds al dat lekkers… het verlangen blijft…
O.a. door met de schaduw te werken, naar haar te luisteren, haar aan te kijken en met haar te dansen… dat kan thuis en alleen ja, maar ook samen ín een sacred circle is zo fijn! Met de steun en spiegel van je zusters. Let it out, Let it serve you, let it guide you!
Er is ook nog ruimte in de Sacred Rage workshop van mij en Nutmeg Baker!
Wees welkom!
Liefs,
Toetsie